Tenmidden van de Coronacrisis die overal om ons heen grijpt, probeer ik zaken die me opvallen, die ik lees, zie of hoor, die me verwonderen, die me aan het denken zetten, te linken aan een historisch onderwerp en dan liefst eentje waarover ik vertel tijdens het gidsen. Het scherpt mijn kennis aan, dwingt me om inzicht te zoeken in verbanden tussen vroeger en nu en het verzet mijn gedachten even, en misschien zelfs die van de lezer van deze blog.
Vanochtend las ik het volgende in een krant die ik niet verder zal noemen (ik kan ze bijna allemaal noemen trouwens): "Het gerecht opent de jacht op een kleine groep hardleerse overtreders ... Duizenden lokale agenten .... wanneer drie personen die niet onder één dak wonen durven samenhokken ... wie hardleers blijft, riskeert een gevangenisstraf ... Het regende telefoontjes van “verklikkers” ...
Mijn mond viel open van verbazing! Toen ik dit stukje voorlas aan mijn vrouw dacht ze - tot ik aan de paragraaf mbt de warenhuizen kwam - dat het over vroeger ging, over de oorlog, over de Duitse bezetter, over de 'verklikkers' die buren, onderduikers en verzetsmensen aan de galg gepraat hebben... Ze dacht dat ik een stukje uit één van mijn rondleidingen aan het voorlezen was!
En pas op, dat kon zo maar zijn, immers, in het kader van mijn rondleidingen in Breendonk en de Expo Vreugde & Verdriet praat ik wel over hoe mensen reageren in tijden van crisis. Oorlog is een crisis, dit virus is dat zeker en vast ook! Over het 'verklikken' laat ik mij ditmaal niet uit, dat kan om vele redenen zijn en misschien ook terecht. Soms lappen mensen de strenge maatregelen aan hun laars en is het in eenieders belang dat de burger dit meldt. Maar ben je dan een verklikker?
En zo kom ik op mijn punt: het taalgebruik in het artikel! Super agressief, alsof het verordening betreft van één of ander regime dat met de burgerrechten een loopje neemt. Is dit dan de rol van de pers vandaag in deze moeilijke tijden? Wiens visie of doel wordt er hier gediend? De pers heeft een CRUCIALE rol vandaag, het informeren van de burgers, het belang van bepaalde maatregelen uit te leggen... Maar dergelijke taal doet net het omgekeerde! Dit is 1 voorbeeld, ik kan mijn blog blijven volschrijven met andere voorbeelden. Als bezorgde burger, vader, echtgenoot en gids, breng nu eens nieuws om mensen te verbinden, niet om ze nog verder uiteen te drijven in hun individualisme! En dat voor die éne klik meer...
Ik hoop dat, wanneer het stof weer gaan liggen is, er niemand meer de opmerking zal maken tijdens een rondleiding hier of daar: dit was allemaal lang geleden hé mijnheer de gids...
nee, mijn beste bezoeker, toehoorder, mijn verhaal van daarnet... dat was gisteren!